دلم تنگه اون روزاست....

امشب دلم بهانه عطر خاکت را گرفته است...عطر خون های پاکی که فراموش نشدنی اندو اشکهایم بی مهابا سر به سجده دل می گذارند... طلائیــــــه چه شد که تو را نفهمیدمچه شد که درک نکردم عظمتت را...و فقط محو شدم در تو...غرق در غروبت...گویی جا مانده ام از خودم...از دلم...از تمام وجود و روحماگر بارها خاکت را در آغوش گیرم همانی که هستی و تو مانده ای...ماندگار برای همیشه اما من که هستمــ؟کجا هستمـــ ؟یکبار به خواب من بیا... با کسانی که مجنون توئند...با شیفتگان سه راهی شهادتت...یک بار به رویای فراموشی هایم بیا و بیدارم کن از غفلت ها در این عصر روزمرگی ...چشم های من تشنۀ بیداریست...دلتنگت که میشوم به لبخند حاج حسین می نگرمبه نگاه حاج محمد ابراهیم...نگاه شهدا زنده است... و براستی که عند ربّهم یرزقونند...الهی العفو...