چادرهای دکولته

قال ایداد مشغول الذمه: مانتویی بی آرایش به از چادری با آرایش…. و حجاب آمد تا زینت ها پوشش داده شوند…. که اسلام در برون از خانواده آرایش ندارد.. و نهایتِ پذیرفتنی اش غازه‌ای باشد بر چشم…. و حجاب آمد تا زیبایی حیا را به رخ کشد، نه زیبایی رخ ات را…. و تو باید بدانی که بی حجابِ بی آرایش در این آشفته بازار، خیانتش کمتر است به اسلام تا باحجاب با آرایشی که موجی قوی از خود نماییِ آمیخته با سراب حیا را به همراه دارد…. که تو برای مردان حیادوست ملیح تری… و تو رسما مانکنی در دنیای باحجاب‌ها هستی که هر روز به واسطه علاقه ذاتی انسان به جلوه‌گری، قلقلک میدهی دیگر دخترانمان را برای مهاجرت معکوس از چادر خاکی حضرت زهرا به سمت چادرهای ذاتاً دکولته… و تو باید بدانی همانها که سالها صبوری کردند و خرج، تا مانتوهایمان را کوتاه، تنگ و باز کنند، همانها امروز قد چادرت، رنگش و آستینهایش را نشانه گرفته اند و به تو یاد داده‌اند که رهایش کنی و آن را به باد بسپری، که نمایان شود زیر آن… چه جلوه گری ماهرانه‌ای، انگار شنلی بر روی لباس شاد زیر آن بر سر کشیده باشی و همچون پرنسسی متین عرضه شوی… ای‌داد میگفت برای پسران، ریش بلند گذاشتن در جایی که قاطبه ریش ها کوتاه است (اگر ریشی مانده باشد)، کانه لباس شهرت است و تو در مملکتی که رنگ چادرهایش همیشه خاکی حضرت زهرا بوده، لباس شهرت به تن میکنی وقتی زیر نورش برق چادر به رخ میکشی…. سالها پیش گفتم که اسلامگرایان دولتیه ترکیه بلایی هستند برای ما…. همانها که امروز خالد مشعل آنها را رهبر جهان اسلام خوانده است… نه اینکه در ازای کمکهایمان به اعراب چشم امید یا طمعی داشته باشیم، که من همین الانه هم صراحتاً به شما میگویم جمعی از اعراب رسمشان است نمک خوردن و نمکدان شکستن… کار ما تنها وظیفه علوی است… اما، اما، بلاست فرهنگ غالب در این دولت عثمانی… هنوز تمیز نمیدام و کودکی بودم که در خانه‌ یکی از اقوام دیدم، در کنسرتی، دخترهای باحجاب همراه با دختران بی‌حجاب، دست در دست، سرپا ایستاده و به خواننده شدیداً لهوی محترم ریفلکس نشان میدادند…. بلای ترکیه حداقل برای جامعه شیعی خانمان برانداز خواهد بود…